WZÓR NA RZECZYWISTOŚĆ CHCIANĄ - ANTIDOTUM NA CIERPIENIE

ANTIDOTUM NA CIERPIENIE

Badania kinezjologiczne potwierdzają, że my sami stwarzamy i materializujemy swoją rzeczywistość adekwatną do jakości pól świadomości, z którymi jesteśmy w połączeniu, a wszystkie zmiany w życiu pojawiają się według uniwersalnego schematu z wewnątrz na zewnątrz, nie odwrotnie. Formuła przyczynowości[1] Davida R. Hawkinsa objaśnia, jak ze wzorców mocy lub siły ukrytych w naszych postawach jako przyczyn, tworzymy i materializujemy adekwatne do nich zdarzenia jako skutki (rysunek 2).

Rysunek 2. Formuła przyczynowości: przyczyna jako ukryty wzorzec mocy lub siły (ABC) przynosi adekwatny rezultat w postaci jawnego ciągu następujących po sobie zjawisk i wydarzeń A→B →C. Źródło: opracowanie własne na podstawie: Hawkins (2012, s.44)

W procesie tworzenia i manifestowania rzeczywistości, stajemy się bowiem aktywnymi operatorami i to przez nas działa przyczyna, ukryty potencjał mocy lub siły ABC dla powstania w świecie zewnętrznym adekwatnego skutku (rezultatu) – sukcesu lub niepowodzenia w postaci sekwencji następujących po sobie zjawisk i zdarzeń A→B→C.

Zgodnie z formułą przyczynowości, celem stworzenia sukcesu potrzebujemy zintegrować się z wewnętrznym paliwem mocy, z polami świadomości o wysokiej jakości energii o potencjale 200 logów lub powyżej, identyfikując się tym samym z ukrytym w nas wzorcem mocy ABC – ze źródłem sukcesu, a następnie z tego miejsca ustalić zasady i wspierać w działaniu to co pozytywne, po czym doświadczać spodziewanego rezultatu A→B→C, czyli manifestacji sukcesu jako ciągu widocznych zjawisk i wydarzeń w obrębie mierzalnego, trójwymiarowego świata, potwierdzających ukrytą w nas przyczynę ABC.

Formuła przyczynowości prezentuje, jak widzialny świat jest stwarzany ze świata niewidzialnego przez ukryte w naszych postawach wzorce i jak my w kontakcie z daną jakością pola świadomości doświadczamy spełnienia lub niespełnienia. Formuła ta dowodzi, że jakość rzeczywistości, którą interpretujemy i przeżywamy jako rzeczywistość chcianą lub rzeczywistość niechcianą świadczy o jakości naszego wnętrza, jakie uprzednio uczestniczyło w jej tworzeniu, o naszych zasobach lub deficytach, w których się znajdowaliśmy.

Stąd potrzeba bycia tu i teraz, sukcesywnego monitorowania jakości wewnętrznych stanów, dokonywanie na bieżąco ich korekty, ażeby materializować z nich rzeczywistość chcianą, zamiast rzeczywistości niechcianej. Warto stale mieć na uwadze i powtarzać sobie, że istniejący świat zewnętrzny jest jedynie światem skutków, a przyczyny leżą w świecie wewnętrznym człowieka[1]. I to, że: „…wzrost wewnętrzny podsyca wzrost na zewnątrz, a nie na odwrót”.[2]

Doświadczając z matrycą MOCY tworzymy i materializujemy, zgodnie z formułą przyczynowości, swoją rzeczywistość chcianą z zasobnych stanów JA-EKO, ze źródła naszego sukcesu. Wysyłamy do otoczenia wysokoenergetyczne budujące sygnały emocji i uczuć, informujące o naszych pozytywnych nastrojach i otrzymujemy konkretny rezultat, manifestację naszego spełnienia.

Z kolei praktykując z matrycą SIŁY tworzymy i materializujemy, zgodnie z formułą przyczynowości, swoją rzeczywistość niechcianą ze stanów deficytów JA-EGO, ze źródła naszego niepowodzenia. Wysyłamy do otoczenia niskoenergetyczne ostrzegawcze sygnały emocji i uczuć, wskazujące na nasze negatywne nastroje i otrzymujemy konkretny rezultat, manifestację naszego niespełnienia.

 

[1] Pilipczuk, P. (2013). Systemowa jedność. W: Pilipczuk, K. (red.) Myślenie systemowe w coachingu. Warszawa: Pracownia Satysfakcji Sp. z o.o., s.167.

[2] Maxwell J.C. (2020). Leader Shift. Przemiana Przywództwa. Warszawa: MT Biznes Sp. z o.o., s.52.

Sprawdź, jak tworzysz i materializujesz swoją rzeczywistość chcianą wykonując poniższe ćwiczenie:

Ćwiczenie 1. Spotkanie z Rzeczywistością Chcianą – Plan:

Wybierz jeden dzień w tygodniu na nieprzerwane tworzenie i praktykowanie swojej rzeczywistości chcianej. Opisz dokładnie jaką chcesz ją mieć, z czego będziesz ją tworzyć i jak materializować. Przystąp do realizacji swojego planu. Na zakończenie dnia porównaj plan z jego wykonaniem. Zadawaj sobie pytania i odpowiadaj na nie:

 Jak wyglądał mój dzień rzeczywistości chcianej według planu?

Jak wyglądał mój dzień rzeczywistości chcianej w rzeczywistości?

Jaka jest moja rzeczywistość chciana teraz?

Jakie są moje wnioski?

Refleksja po zakończeniu ćwiczenia:

Opisz swoje przeżycia z tego ćwiczenia.

Czego dowiadujesz się o sobie?

Co i kiedy zrobisz z tą wiedzą?

Jaka jest Twoja refleksja?